Nadat we gisteren (nu eergisteren) alsnog een poging het noorderlicht te willen zien hebben gedaan door naar een ver meer te wandelen en 3 uur lang tot ’s nachts in de kou stil te staan, hebben we een klein vleugje grijs/groene mist wat het noorderlicht is mogen zien. Het was niet heel erg veel en eigenlijk alleen zichtbaar op de camera dus achteraf niet de moeite waard, maar je probeert wat. Vandaag zijn we voor de verandering weer wel eens wezen ontbijten in het hotel. Na het ontbijt was het tijd om nog snel even de afgelopen dagen te plaatsen. Hier hadden we de afgelopen dagen niet echt de tijd voor gemaakt. Het is immers vakantie hé.
Na deze berichten te hebben geplaatst vonden we het wel weer tijd om naar buiten te gaan de kou in. We zijn toen maar een wandeling gaan maken door het winterwonderland naast de skipiste. Het heeft de afgelopen dagen niet echt meer gesneeuwd en het heeft zelfs gedooid waardoor alle bomen al hun sneeuw hebben afgegooid. Het echte typische winterwonderland wat we begin van de week nog wel hadden, was dan ook inmiddels wel een beetje ver te zoeken, maar de wandeling was nog steeds bijzonder mooi over een besneeuwde vloer. De sneeuw kraakte bij elke stap die we namen en de kou deed ons verlangen naar een warme maaltijd en drinken.
Na wat een half uurtje leek maar in de werkelijkheid zeker 1,5 tot 2 uur was komen we weer aan in Levi. Hier besluiten we te gaan eten in het restaurant Colorado want daar hebben ze heerlijke BBQ spareribs al zeggen ze zelf. Nou dat willen we dan wel eens proberen voor dat we vanavond de kou gaan trotseren met onze laatste excursie. Bianca kiest voor de verandering voor een tabasco saus en Maico neemt uiteraard de Jack Daniels saus bij zijn ribs. Halverwege ruilen we ons bord om en zo kunnen we beide genieten van de lekkere saus en ribs. Nadat we de rekening betaald hebben lopen we nog snel even langs de kamer voordat we met onze laatste excursie van Lapland Safari op pad gaan. Ditmaal gaan we naar het Snow Village.
Het Snow Village
Om 17:45 moeten we present zijn om in te stappen in de bus van 18:00, al snel blijkt onze gids Elena niet mans genoeg te zijn om adequaat een groep te leiden en het lijkt alsof ze dit zelf ook in de gaten heeft. Haar manager telt daarom de grote groep maar voordat we instappen in de bus. Wanneer we onderweg zijn probeert Elena nog een praatje te houden maar we vermoeden dat ze een Tia heeft gehad want een zin afmaken is erg moeilijk voor haar. Ook haar Engels, Duits en Frans is niet al te best waardoor het een grotere opgave wordt om de groep te vertellen wat we mogen verwachten. Wel vinden wij het dapper dat ze stug doorgaat en toch haar verhaal probeert te doen in alle drie de talen. Onze ervaring met Lapland Safari is met deze gids en ons avontuur van van de week boven op de berg erg wisselend te noemen.
Aangekomen in het Snow Village (sneeuwdorp) mogen we vrij door het hotel lopen en alle kamers bekijken. Maico neemt hier dan ook nog wat foto’s en we filmen het een en ander. Hoewel de kleuren in de kamers en de kunstwerken in de sneeuwmuren wel erg mooi zijn, hebben we niet echt heel erg lang nodig om alles te zien.
Daarom staan wij en de rest van de grote groep al ruim voor 21:15 weer in de lobby van het ijshotel te wachten om de bus in te gaan.
Hierdoor is er geen vertraging en komen we aan bij de eerste stop op de terugweg: het Panorama hotel in Levi. Dit hotel ligt bovenop de eerste skiheuvel en kijkt uit over het dorpje. Maico had gedacht dat we dan het Noorderlicht wel zouden kunnen zien. Maar helaas het bleek niet zo te zijn de licht vervuiling van de stad was veel te groot ondanks een wolkenloze hemel. De sterren kwamen ons werkelijk tegemoet.
We lopen het Noorderlicht pad bij het Panorama hotel af in de hoop hiermee een donkere plek te bereiken wat meer van de stad afgekeerd. Het is een werkelijk sprookjesachtig pad met de verlichting en de besneeuwde bomen en het stadje op de achtergrond. Maar ook hier hebben we geen Noorderlicht gezien en het is nu toch al 22:00 geweest. Helaas maar wat gaan we nu doen? Naar het hotel? Naar het meer achter de skipiste of naar het meer waar we onze eerste ervaring hebben opgedaan? Moeilijke keuze 🙂 dus we besluiten de keuze niet te maken en gewoon naar beide toe te gaan als een soort van afscheidswandeling door Levi heen.
We komen eerst bij het meer aan achter de skipiste hier staan we een tijdje te kijken naar de hemel maar het licht waarnaar we op zoek zijn is niet te zien. Zwaar balen want we hebben nu nog maar 1 optie om te kijken. We blijven nog wel even staan om te genieten van de sterren maar gaan dan uiteindelijk toch maar weer op pad naar het meer wat ons nog geen een keer in de steek heeft gelaten. We lopen een half uur van het ene uiteinde van de stad naar het andere uiteinde. Het is ondertussen al kwart voor 12 en het schouwspel zou volgens alle voorspellingen om 12 uur echt beginnen met een kp van 4. Maar zoals altijd met weersvoorspellingen zijn ze gebaseerd op een hoop feiten alleen geeft moedernatuur daar niets om. Ze doet lekker wat ze zelf wilt en laat ons geen spektakel meer zien.
Hierdoor lopen we onverrichte zaken terug naar de kamer om nog een laatste Finse pils te drinken en een slechte film te kijken om te gaan slapen rond 1:30.
Vandaag vliegen we al weer terug en eigenlijk willen we helemaal niet terug we willen lekker blijven al is het hier stervenskoud. Het is veels te mooi om weg te gaan. Misschien maar emigreren?
Weer mooie foto’s en een goed/ leuk verslag , alle verslagen zijn leuk om te lezen. Jammer dat jullie weer op huis aan gaan. Goede reis en dankjewel ik heb genoten.
Tot Straks
Mooi om jullie verslag te lezen,en de mooie foto’s en video’s te zien.
Het was weer een hele mooie reis zo te zien en te lezen!
Een hele goede terugreis !,en bedankt dat we mochten meegenieten.
hallo jonge lui wat een mooie reis hebben jullie weer gedaan wij hebben even gekeken naar jullie mooie foto.s weer
een mooi land maar tekoud voor oudjes haaaa
maar geniet nog maar mooi weer van
groetjes joke en herman