Afrika 17 en 18 februari 2017

Geplaatst op

Het is vrijdag 17 februari 2017 en we gaan met het hele gezin, 7 personen sterk, naar Schiphol toe voor een weekje naar Zuid-Afrika. Dit was een wens van pap en mam om met de 65ste verjaardag van pap iets speciaals te gaan doen. Dit avontuur leek pap nu wel geschikt voor ons. Iedereen is opgetogen want het zou een bijzondere reis gaan worden. Een weekje op Safari hoe decadent is dat? Maar eigenlijk nog veel belangrijker: hoe speciaal is het dat pa iedereen mee neemt om een weekje te ervaren wat hij zo fijn vindt om te doen? Rondrijden over dirt roads op zoek naar dieren.

Vertrek vanaf Schiphol via Frankfurt
naar Johannesburg Zuid-Afrika

Pa komt ons ophalen om 14:30 om samen te gaan wachten op de familie Siemonsma bij Nunspeet. Samen rijden we dan op naar Schiphol waarbij iedereen uitstapt terwijl Ed en Maico de auto’s kunnen gaan parkeren bij de lang parkeren (p3). Bianca, Roos, Caelan, Ennis en pap staan ondertussen te wachten in de vertrekhal van Schiphol. Na een half uurtje is het dan tijd om in te checken. Alle formaliteiten gaan voorspoedig en voordat we het weten staan we achter de douane, na een korte stop voor wat versnaperingen gaan we op tijd het vliegtuig in voor een stop over in Frankfurt.

Stop over

Na 1,5 uur vliegen stappen we uit en haasten we ons naar de volgende vlucht: naar Johannesburg, Zuid-Afrika. Iedereen probeert wat te slapen en de jongen houden zich groot door films te kijken. Trolls en Finding Dory zijn favoriet. De vlucht zelf gaat snel maar wel met veel turbulentie in de nacht waar we af en toe door wakker geschut worden.

Aankomst Johannesburg en vertrek met de camper richting Kruger

Na een vies vlug ontbijtje is het ochtend is het tijd om uit te stappen. Althans dat hoopten we, maar de vlucht gegevens waren nog niet in orde waardoor we wat langer in het vliegtuig moesten blijven zitten. Toen deze papieren eenmaal geregeld waren was het snel door de douane heen en de koffers pakken. Althans voor Bianca, Pa en Maico. Roos, Ed moesten namelijk eerst gaan bewijzen dat de jongens hun kinderen waren en dat ze vrijwillig mee kwamen. Iets van een nieuwe regel. Waar we niets van wisten. Ook hier geldt eind goed al goed. De jongens mochten mee en we stappen het busje in naar de verhuurmaatschappij voor onze camper van de week.

De campers

Pa heeft 2 campers geregeld een 4 persoons voor Bianca en Maico en een 6 persoons voor Roos, Ed en de jongens. Zonder twijfel een fantastisch vervoersmiddel. We hebben enigszins haast want we moeten vandaag nog boodschappen doen en 400 km rijden naar Kruger NP, toch gauw een rit van 5 uur hier. Maar de dame achter de balie neemt haar tijd (een stagiaire die wordt ingewerkt) en al met al kost het ons 1,5 uur voor iets wat zeker in minder dan 30 minuten geregeld had kunnen zijn. Daarna de boodschappen voor een week en hop rijden maar.

We hadden met Pap afgesproken dat we elkaar bij de gate Malelane van Kruger NP zouden treffen. Maar helaas het mocht niet zo zijn. Na 2 uur rijden besluit de camper van Ed en Roos het voor gezien te houden bij een tankstation.

Getroffen door ongeluk

Daar sta je dan met 6 man sterk en een kapotte camper. Kruger kunnen we vandaag wel op onze buik schrijven. We moeten eerst een paar uur wachten op de monteur en we wisten al dat er geen reserve camper meer beschikbaar was, aangezien we al eerder om een andere camper hadden gevraagd zodat ook de Fam. Siemonsma in een automaat i.p.v. handgeschakelde camper kon rijden. Dit was niet mogelijk omdat alle campers uit verhuurd waren.

We belden pap dat het een latertje ging worden en hij heeft zijn bushcamper ook maar moest omgedraaid om ons te vergezellen bij het tankstation. Toen we besloten wat te gaan eten in het wegrestaurant kwam net de monteur. De versnellingsbak of platen in de versnellingsbak waren kapot en moesten gerepareerd worden. ’s Avonds laat was de camper op het tankstation gemaakt en konden we op zoek naar een back up plan.

Backup plan

We werden geadviseerd 20 a 30 km terug te rijden en daar naar de dichtstbijzijnde camping te gaan. De verhuurmaatschappij heeft dit geheel gezien de omstandigheden goed opgepakt maar we missen nu wel onze eerste overnachting op de mooie camping Berg en Dal in Kruger NP.

We hadden afgesproken dat we de rekening van de onvoorziene overnachting konden indienen bij Bobo (verhuurmaatschappij) aangezien de overnachting in Kruger al voor niets was betaald nu door pap, eens kijken of ze hun afspraak nakomen.

Aangekomen op de camping gaan we direct na het parkeren van de campers slapen want het was een vermoeiende lange dag geweest voor iedereen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *