Zondag 23 – augustus, vandaag gaan we op weg naar Bolonga via San Marino het kleinste staatje met 61km doorsnede en 30.000 inwoners. Wat een route er naar toe zeg echt heel erg leuk om te rijden! Vol heuvels bochten en kleine nietszeggende maar toch aandoenlijke dorpjes kom je steeds dichterbij San Marino.
Je ziet de torens van San Marino al van km’s afstand liggen hoog boven het landschap uit. Dit komt natuurlijk doordat de torens op de hoogste berg in de omgeving zijn gebouwd en dat geeft een machtig aanzicht. Eenmaal in de stad San Marino aangekomen zo rond 12 uur blijken de meeste parkeerplekken al vergeven.
We worden vriendelijk bijgestaan door een verkeersagent die alle bezoekers nog de laatste beschikbare parkeergarage inleid P10. En daar maken we dankbaar gebruik van. Overigens is dit geen verkeerde plek want we nemen nu 3 liften omhoog en we komen direct aan bij de oorspronkelijke toegangspoort, daar waar we toch al wilden beginnen met onze wandeling.
Via de slingerweggetjes vol met souvenierswinkels en sierraden winkels lopen we naar het liberty plein toe met het openbaar paleis. Het wandelen in San Marino hoeft maar 2 uur in beslag te nemen want dan heb je het wel gezien voor een snelle blik wil je langer blijven geen probleem natuurlijk, het schijnt nadat alle toeristen weg zijn de straten er verlaten bijliggen en dat zou ideaal zijn voor fotografen.
Helaas hebben we daar de tijd niet voor aangezien we nog naar Bolonga moeten rijden en we ook nog even bij Rimini willen kijken langs de boulevard. We vertrekken na dik 4 uur naar Rimini en komen daar rond 5 uur aan, we hebben gekeken naar wat te eten maar vonden er niets.
Dus op weg naar Bolonga, het laatste deel van deze route duurde bijna 3 uur ivm ongevallen en files maar rond kwart voor 9 komen we dan toch aan in ons hotel Una centro voor 2 nachten wat blijkt een prima uitvalsbasis te zijn om de stat te kunnen zien.
