Dinsdag 11 – augustus, we gaan op weg naar de bovenkant van de Amalfi kust op een steenworp afstand van Napels en Pompeï. Het plaatsje wat we ons thuis noemen voor 3 nachten is Castellammare di Stabia. We slapen niet aan het strand maar tegen de heuvelrug aan en konden genieten van een fijn zwembad met lekker drinken. We moesten na de lange autorit (ook dit was 5 uur rijden) toch nog even wat excursies/ uitstapjes gaan inplannen en boeken. Want het is hoogseizoen in Italië en ondanks dat het niet druk is, is het heel erg druk met nationale toeristen, waardoor alles snel vol is.
Na de planning rond te hebben gemaakt aan de rand van het zwembad onder het genot van de ondergaande zon en een lekker koud biertje, zijn we de stad zelf maar eens gaan bekijken voor wat betreft het avond eten. Dit bleek niet echt een succes, weinig keuze en onze keuze bij Zembri was een keuze die we niet aanraden!
Dagje Capri vanaf de Amalfikust
Woensdag 12 – augustus, de dag dat we Capri zien in 10 uur tijd. We starten met een ontbijt om 6:45 om rond 7:15 in de auto naar Sorrento di Piano te zitten een buurt van Sorrento vanwaar onze boot vertrekt naar Capri. Eenmaal op Capri aangekomen moeten we eerst allemaal van de boot stappen om vervolgens weer aan boord te gaan voor ons uurtje langs de hoogtepunten welke zichtbaar zijn vanuit de zee. Denk aan de smartgrot, de witte grot de vuurtoren van Capri enz. De blauwe grot zat er niet bij in die moesten we zelf nog boeken als we dat zouden willen.
Wat we wel geboekt hadden was een bus retour ticket naar Annecapri – Capri – haven. Hierdoor konden we bij Annecapri de stoeltjeslift pakken naar het hoogste punt van Capri Monte Solaro. Wij dachten oh leuk kunnen we naast elkaar zitten op weg naar boven. Maar niets was minder waar het waren enkele stoeltjes zoals je ook in een draaimolen hebt. En we gingen dan ook achterelkaar aan naar boven. Een leuke ervaring, wel spannend maar het uitzicht is het meer dan waard!
Eenmaal weer beneden konden we de bus naar de blauwe grot nemen voor 2,- daar sluit je in de rij aan voor de wachtende bootjes waar je met enkele mensen (in ons geval met elkaar) in een bootje zit de grot in via een kleine opening in de wand. En wat we toen zagen… Het overtrof al onze verwachtingen! Prachtig blauw water door het licht inval, zoiets als dit hebben we nog niet eerder gezien en dat zegt best wat in ons geval, blauw water hebben we op elke hoek van deze aarde al gezien maar dit was echt heel erg gaaf, zelfs met een zonnebril op was het nog bijzonder blauw.
Hier na nog een wandeling door Annacapri gemaakt, en uiteraard wat lekkernij ingeslagen. Door naar de grote stad Capri. En of dit een drukke stad is, zeker in verhouding tot waar we net geweest zijn. Enorm veel toeristen die hier genieten van een mooi uitzicht op piazza duomo, hier lopen we nog wat straatjes door met een Granita Lemon en genieten van alle indrukken die dit kleine eiland op ons achterlaat.
Path of the Gods
Donderdag 13 – augustus, na een goed ontbijtje pakken we de auto en rijden we naar Bomerano voor onze poging tot het bewandelen van de Path of the gods (wandeling van de goden) een wandeling welke we kunnen nemen van Bomerano naar Positano een km of 10 maar welke eigenlijk eindigde in Nocelle. Een klein bergdorpje aan de Amalfikust. Het blijkt een niet heel uitdagende wandeling maar door het warme weer van 30+ graden is het toch een uitputtingsslag om maar voldoende vocht binnen te krijgen.
We stoppen dan ook dankbaar bij een klein winkeltje / B&B die alleen maar Granita verkoopt van watermeloen. Echt heerlijk!
De uitzichten waar we op trakteert worden zijn echt heel erg mooi, we kunnen zelfs Capri zien liggen! Maar naar beneden kijken raden we af, de route ging dikwijls kaarsrechte rotspartijen die tot 500 meter lager eindigen. Kortom als je hoogtevrees hebt kan dit een uitdaging zijn 😉.
Hierna nog even napuffen in Nocelle met een koffie en een Granita om de weg terug maar weer te doen want tja we moeten ook de auto halen en met de bus zou je daar al gauw 2 tot 2,5 uur over doen. Dat is even veel tijd als zelf lopen en met deze tijd van Covid leek dit een veiligere optie. Al met al was onze wandeling dan ook dik 9 km vandaag.
We nemen nog een voorproefje op de aankomende dag door te gaan rijden via Positano om te zien wat we kunnen verwachten. En helaas met dit hoogseizoen is werkelijk elke denkbare plek om te parkeren al vol en parkeer je verkeerd heb je een bon en wordt je weggesleep. Dat gaat wat worden morgen.
Amalfi rijden
Vrijdag 14 – augustus, vandaag rijden we de Amalfi kust. Het is een gekkenhuis langs de weg, letterlijk nergens een plek om te parkeren, zo konden we Positano en Amalfi dus ook niet bekijken.
Parkeren was alleen mogelijk als je een reservering had bij een van de hotels. En dat hadden we natuurlijk niet want we slapen in Solerna waar we aankomen rond 19:00.
We konden in Ravello nog wel parkeren, hier is een tuin welke de boom herbergt van de meest beroemde Amalfi foto gemaakt. Althans als we de reisboeken moeten geloven want deze foto komt er altijd in voor.
