Het is vandaag 5 juli 2016 en ik probeer te beschrijven wat we gisteren 4 juli hebben meegemaakt op weg naar Jasper. Door een slechte internet verbinding is het niet mogelijk geweest om de berichten eerder door te sturen.
Van Valemount naar Jasper is maar 120km maar de rit duurt wel zeker 2 uur dus ons plan van aanpak was vroeg weg gaan, tanken, ontbijt scoren en highway 5 opzoeken weer via Mount Robson en de watervallen die we de dag ervoor hebben bekeken naar Jasper NP. De rit verloopt vrij soepel.
We komen langs een paar kleine meertjes en enorm veel bomen uiteindelijk langs Moose Lake en Yellowhead Lake. Het is lokaal slecht weer en de regenwolk lijkt ons wel te volgen wanneer wij een pad door de bergen proberen te volgen.
We hebben Moose Lake dan ook hoofdzakelijk vanuit de auto bekeken. Maar Yellowhead Lake daar zijn we even gestopt voor een foto in de regenbui. Het plekje waar pap eens gestaan heeft konden we zo niet terugvinden. Waarschijnlijk lag deze op het pad achter de omgevallen bomen. Wel hebben we een plekje gevonden bij een te-waterlaat-plaats voor bootjes. En dat vinden was niet zo moeilijk want we waren de enige mensen op dit stukje 🙂 .
Na een verregend moment, waarbij het van miezer naar echte slag regen ging, vervolgden we de weg voor het laatste stukje naar Jasper.
Entree in Jasper
Na wat een kwartiertje van Yellowhead lake leek komen we aan bij de toegangspoort, waar het ook best rustig was zo rond half 12. Kennelijk is de meute ons voor geweest. De kaartjes die we een dag eerder gekocht hadden om een rij te voorkomen zijn altijd handig maar de rij was er nu niet. Versterkt met een boekje over Jasper en de kaart daarin vervolgen we wederom onze weg naar ons resort gelegen aan Pyramide lake net boven het plaatsje Jasper, het ligt nog wel in Jasper maar het is toch 10 minuten rijden. Dus eerder een Wezep of Hattem t.o.v. Zwolle.
Een werkelijk super idyllisch plekje mag ik wel zeggen. Ons resort ligt direct aan het meer welke omringt wordt door hoge bergtoppen. We krijgen een berg lodge toebedeeld waar we nog niet in mogen omdat we wat te vroeg zijn. Normaal kan je inchecken vanaf 4 uur, maar ach we proberen het toch maar even. Helaas geen sleutel maar wel alle formaliteiten al afgehandeld.
De volgende stop is onze vertrouwde partner in crime het informatie centrum waar onze ervaring is dat we daar altijd super vriendelijk en correct geholpen worden, geen stukje informatie is te veel. En ons idee hierachter is locals weten altijd de beste plekjes te vertellen.
Zo hebben we al heel wat moois mogen zien wat niet beschreven is in de boekjes. Maar helaas we komen na een paar minuten wachten terecht aan de balie van mevrouw, I don’t care en please get the hell out of here terecht. Deze dame vind het maar belachelijk dat we het informatie boekje niet hebben doorgelezen van A tot Z die we gekregen hebben op 20 minuten van de parkgrens naar het dorpje. In dit boekje van toch zeker 20 bladzijdes staat tenslotte alles in de tekst beschreven. Nu we hier slechts 1,5 dag zullen zijn willen we onze tijd nou niet bepaald gaan verdoen op een parkeerplaats een boekwerk door te lezen, maar deze mevrouw denkt daar anders over en als een strenge lerares stuurt ze ons weg alsof we ons huiswerk niet hebben gedaan. Zo’n slechte TOURIST INFORMATION hebben we nog nooit mee gemaakt. Deze mevrouw heeft duidelijk het verkeerde beroep gekozen, niet bepaald een warm welkom.
Na in ieder geval de basics te hebben ontvangen (iets wat ze niet mogen weigeren) gaan we maar op pad naar een plek waar je een tour ofzo kan boeken want daar krijg je dan wel eens waar bevooroordeelde informatie, maar deze geven ze wel graag. Normaal kan je een tour zoals de ICE Explorer & Glacier Skywalk via de VVV (Tourist Information) boeken, nu boeken we het wel bij de organisatie zelf. Dat betekend dat we morgen 6 juli erg vroeg op moeten om rond kwart over 9 bij de locatie te zijn welke een dik uur rijden is van onze slaapplaats. Joepie vroeg op tijdens de vakantie. Maar we hebben het er graag voor over.
Nu ons plan voor 6 juli rond is moesten we nog een plan voor 4 en 5 juli hebben want het is immer 4 juli op het moment van boeken. We besluiten om 5 juli een boottocht te maken over Maligne lake rond het middag uur, dan is het wel super druk maar dat geeft ons de gelegenheid om in de middag (namiddag) de Maligne Canyon te lopen. Deze 2 uur durende tocht door een Canyon schijnt een echt hoogte punt te zijn dus we zijn benieuwd naar morgen (wat nu vandaag is, lekker lastig hé ;-)). Dus 5 juli is ook geregeld dan nu alleen nog maar 4 juli 🙂 we plannen in de omgekeerde volgorde in dit park.
4 juli
We vertrekken via Highway 93a naar highway 93, we stoppen eerst voor een dichte spoorweg overgang welke na 4 minuten te hebben gerinkeld een storing bleek te hebben. Dus we konden verder. De weg komt uiteindelijk samen met de highway 93 richting Lake Louise, we willen namelijk graag 2 watervallen afstrepen, zodat we deze niet de 6de hoeven te doen. De eerste waterval genaamd Athabasca Falls is zo gevonden, net als de horde Japanners banen we ons een weg naar het beste plekje voor een filmpje en een foto. En net als alle andere mensen moesten we keurig op onze beurt wachten en ons vervolgens naar voren vechten want Japanners en wachten? Ja voor een metro maar we hebben allemaal de video’s gezien wat er dan gebeurt als de deuren open gaan.
Dus blij met een goed plekje ben ik nog niet zo aso dat ik daar een statief ga neerzetten (al zou ik dat wel willen). Word ik na een minuutje of 2 op de schouder getikt, of ik even vriendelijk op wil rotten omdat iemand anders 2 foto’s wilt nemen. Uhh nee je wacht maar is mijn reactie. Bianca daarin tegen is een stuk liever en staat haar plek naast mij af. Een plekje met exact het zelfde uitzicht, we staan tenslotte schouder aan schouder tegen elkaar aan gedrukt. Maar nee deze dame wil perse de plek hebben waar ik sta en slaat met een arrogante blik de plaats van Bianca af. Het zal wel komen door de camera’s dat het lijkt alsof dat plekje echt veel beter is dan die van Bianca. Maar goed ik vertrek nog niet en pak rustig mijn spullen in en na een laatste selfie is het dan toch tijd om maar plaats te maken.
Het is alsof er een enorme taart staat te wachten want als mieren of vliegen of bijen komen ze met ze allen op het plekje waar wij net rustig stonden af elkaar te verdringen voor eigenlijk niets beters dan 2 meter naar links… tja gek volk de mensheid.
Na nog een paar andere plekken te hebben bekeken bij deze watervallen zoals de lower canyon met een mooi uitzicht op de rivier na de waterval en de canyon incl potholes zelf vertrekken we na een uurtje op weg naar waterval 2.
Sunwapta Falls
Sunwapta Falls is aanzienlijk minder druk, we rijden kennelijk tegen de meute in de route af. Is best een leuke waterval met vlak voor de afdrop een eilandje met op de achtergrond een mooie berg. Hier spelen we nog wat met de iPhone video opnames om de dag leuk vast te leggen. En komen dan uiteindelijk tot de conclusie dat het alweer half 6 is geworden en we toch echt terug moeten rijden naar Jasper voor een hapje eten (pizza) en wat drinken. Op de weg terug stoppen we nog even om naar ganzen te kijken bij Horseshoe bend en nemen dan uiteindelijk de highway 93a terug naar Jasper.
Deze weg is iets anders dan de normale highway en we hopen dan ook beren te zien. Helaas niet gelukt wel hebben we een Mule deer gezien. Deze zagen we ook op de heen weg. Leuk en bijzonder. Maar ik denk dat onze encounter met de Elk (compleet met velvet bekleed gewei) de meeste indruk heeft gemaakt voor wat betreft dieren spotten vandaag.
De Elk
Het spotten van een Elk blijkt best moeilijk te zijn want als ze maar een meter in het bos staan zie je ze al bijna niet meer. Maar we konden ons geluk niet op en zien net als vele weggebruikers een Elk aan de rand van de weg staan grazen. Het lijkt veilig en ik stap dan ook uit om een paar foto’s te nemen terwijl Bianca een stuk verstandiger is en foto’s neemt vanuit de auto. Ik geloof dat we zeker een kwartier hebben kunnen kijken naar dit bijna 2 meter hoge dier met zijn enorme gewei van zeker 1,5 meter breedt magnifiek werkelijk waar! Dus een dier spotten langs de weg is niet moeilijk maar wel erg handig 🙂 .
Hopelijk zien we vandaag 5 juli meer dieren langs de weg. Ik ga nu maar afsluiten om bij de receptie aan te geven dat ze de badkamer grondig moeten schoonmaken na de verstopping van vannacht in de badkamer wat onze nachtrust behoorlijk verstoorde (de loodgieter moest er zelfs midden in de nacht aan te pas komen), wat ons overigens wel weer een gratis ontbijtje oplevert, maar als ik had kunnen kiezen was ik toch voor de nachtrust gegaan.
Geweldig!. Lekker veel water (en jammer genoeg ook toeristen) bij de watervallen rond deze tijd. De opnames van het hertje zijn ook mooi. Makkelijker te benaderen dan een beertje moet je maar denken.
Ondanks die vervelende mensen is het toch een leuke dag geworden te zien aan de filmpjes, ha,ha.