Zoals je gisteren kon lezen waren we van plan om vandaag vroeg te vertrekken naar Malealea wat ligt in Lesotho. Nou het is gelukt om half 7 zaten we in de auto, uitgechecked en zonder ontbijt omdat we niet helemaal tevreden waren gisteren.
Zoals gezegd zijn we om half 7 vertrekken langs de battlefields. Niet dat we er veel van hebben gezien want de meest interessante plekken liggen te ver van onze route af. De route zelf is niet heel erg spannend.
Wel kwamen we langs een pas waar het zo mistig was dat we niet verder zagen dan 10 à 20 meter. Dat maakt het wel lastig bavianen ontwijken maar gelukkig is het ons gelukt. 1 dier aanrijden tijdens de vakantie is meer dan voldoende( sorry pechvogeltje)!
Nadat we de pas hadden verlaten kwamen we bij een grote stuwdam uit met een enorm meer, dit gaf ons een aantal mooie vergezichten.
Een klein lichtpuntje was er wel voor ons want bij de benodigde tankbeurt vlak bij Lesotho hebben we de zijramen laten schoonmaken (normaal doen de tankbedieden automatisch de voor en achterraam en daar geef je ze dan 5 rand voor) voor een riante fooi van 15 rand , hun blij wij blij want we konden eindelijk weer naar buiten kijken. Eenmaal bij de grens aangekomen (overgangspunt Peka bridge) was het een korte en makkelijke procedure waardoor we snel het land uit waren. Toen de oude brug over die eruit zag alsof het zijn laatste rit aan het maken was. Aan de andere kant was de grens van Lesotho hier een nieuwe stempel in ons paspoort laten zetten verder konden we weer.
In Lesotho hebben ze nog net gehoord van verkeersborden met de plaatsnamen en richtingen. Maar bij de grens overgang krijg je gelijk een T-splitsing zonder ook maar een aanwijzing van welke kant de hoofdstad op is. Gelukkig heb ik vroeg kaartlezen geleerd bij de padvinders dus een simpele blik was voldoende om de juiste kant op te gaan. Na eindelijk de hoofdstad te hebben bereikt en heel wat pot-holse te hebben overleeft(gaten in het wegdek) moesten we nog een km of 70 op de hoofdweg om een bordje met onze lodge tegen te komen, deze weg was een dirtroad en dat betekend opletten. Na THE GATEWAY TO PARADISE pass te hebben gereden meer leek op een mix tussen een 4×4 en een dirt-road kwamen we aan bij onze lodge.
Ook ditmaal is het een eco lodge waar ze alles doen om energie te besparen. Wat deze lodge onderscheid is dat ze de gemeenschap actief erbij betrekken door ze de mogelijkheid geven om te werken en er werken of dat ze hier mogen optreden voor fooien van ons als toeristen. Daarnaast kan je als gast ook nog iets terug doen, je kan hier een boompje kopen die ze vervolgens in deze vallei planten, dit gbeurt ook weer door de lokale bevolking om te zorgen voor een binding met wat ze doen. Ik vind dit een goed doel en ga morgen dan ook een boom namens ons kopen.
Verder zijn we vanmiddag hier in de omgeving op onderzoek gegaan en zijn beland bij een waterval van de rivier Basotho. Hier bij kregen we hulp van 3 lokale jongens waarvan er 1 ging oppassen op de auto en de andere 2 ons de weg naar de waterval voorgingen. Als bedankje hiervoor hebben ze een paar Rand gekregen en een halve 2 liter fles cola en onze laatste koekjes. 1 jongen wou er graag met ons mee terugrijden maar dat hebben we maar af moeten slaan omdat het niet mag van de verhuurder en omdat wij nooit lifters meenemen.
Vanavond hebben we kennis gemaakt met het lokale koor en de lokale band wat leuk was om eens te zien. En vandaag hebben we onze eerste braai gehad.
Wat we wel onderschad hebben is de temperatuur hier. Overdag max 20 en in de avond is het echt koud. Misschien dat we een lokaal kleed meenemen, mensen hier gebruiken kleden om warm te blijven en wij kunnen vertellen het is hier ook normaal voor de bevolking dat ze mutsen en winterkleding dragen. Morgen hebben we een ponytocht nu maar hopen dat ik er op mag ivm me gewicht, ik ben zo’n 20 kilo te zwaar. Arm beest morgen.