Lieve mam,
14 november 2009 heb ik een kado gekregen voor mijn verjaardag, dit kado was 2 ledig.
- het was een overzicht van mijn leven, wat ik samen met jou, pap, Roos en mijn dierbare familie en vrienden heb geleeft, in de vorm van een aantal foto boeken. Bedankt hiervoor dit betekend veel voor mij.
- Je hebt een brief verstopt in het fotoalbum, deze brief mocht ik pas openen wanneer je niet meer bij ons was. Deze brief heb ik afgelopen dagen veel gelezen. In de brief vertel je onder andere wat ik voor je heb betekend. Bedankt hiervoor ook dit betekend heel erg veel voor mij.
Nu is het mijn beurt, vandaag vertel ik hier jou wat jij voor mij hebt betekend.
Mam, ik zou willen zeggen woorden schieten te kort. Maar eigenlijk zijn er woorden in overvloed alleen het kunnen benoemen van de woorden in de juiste zinnen, daar heb ik moeite mee.
Warm, liefdevol, zorgzaam en nog vele andere mooie namen en woorden die ik zou kunnen zeggen.
Eigenlijk kan ik alleen over je vertellen, met warme gevoelens.
Ik ben zo ongelovelijk blij dat ik mag zeggen dat ik je zoon ben en dat jij mijn mama bent.
Zonder jouw goede zorgen zou ik niet de jongen zijn die ik ben, zonder jouw en pap zou ik niet bestaan.
Ik ben het vlees en bloed van jullie samen. Hierdoor sta ik nooit alleen en zal ik jou en pap altijd met mij meedragen.
Ik was altijd graag bij je in de buurt en kwam vaak speciaal naar huis om alleen even met je te babbelen en om je te kunnen zien.
Het besef dat we nu moeten wachten tot we elkaar weer kunnen zien valt mij heel erg zwaar. Maar dat we elkaar weer zullen zien is niet een loze gedachte of gezegte het is onze belofte.
De afgelopen tijd hebben we het onvermijdelijke vermeden in onze gedachte en woorden.
Bang, bang voor het onbekende was je.
Bang om ons achter te laten in deze oneerlijke wereld.
Maar wel blij om te zien dat je mij en Roos goed hebt groot gebracht, en we ons mannetje konden staan in deze wereld.
We hebben samen maar bedacht hoe het grote onbekende eruit zou moeten komen te zien.
Alles wat je maar wilt kan, je fantasie de vrijheid geven dat was ons idee.
Het absurde is bedacht:
Een oceaan in Kruger? Prima
De woestijn in het bos? Geen probleem
Het maakt niet uit, alles kan niets is te gek!
Maar bovendien al je geliefde en huisdieren waar je afscheid van hebt moeten nemen zouden je daar verwelkommen.
De dierbare die je moest achterlaten, komen je wat later opzoeken. Al zou het hier nog wel even kunnen duren, maar voor jou niet want op de magische wolk waar jij bent daar bestaat geen tijd.
Lieve mama,
Er bestaat voor mij geen betere moeder dan dat jij voor mij geweest bent!
Bedankt voor alle wijze lessen ik kan nu alleen zeggen: tot ziens!