Het is een echte reisdag geweest gisteren 29 juni. Na een abrupte wekker genaamd drilboor en moker waarvoor we een ontbijtje hebben gekregen vanuit het hotel zijn we op weggegaan naar de ferry overtocht naar Horseshoe bay.
We zijn weer geland op het vaste land van Canada en worden verwelkomt door de werkelijk prachtige bergen/fjroden van BC Vancouver. De Sea to Sky highway waarop we ons bevinden is een genot om op te mogen rijden. Deze route loopt langs de bergkam met aan de linkerzijde de zee die en aan de rechterzijde de bergen waarover de watervallen hun weg zoeken naar de zee onder ons.
Na wat een kwartiertje rijden lijkt maar in de werkelijkheid een 3 kwartier is komen we aan bij Shannon Falles Provincial Park, bij het plaatsje Squamish. Hier bevinden we ons in het gezelschap van de 3e hoogste waterval van British Columbia, de Shannon Falls. Als we omhoog kijken vanaf de basis van de waterval kunnen we maar met moeite het begin zien. Deze 335 meter hoge waterval is een echte trekpleister voor toeristen en het is dan ook lastig om een goed plekje te vinden om van het uitzicht te genieten.
Na eerst maar even gekeken te hebben bij de mute hebben we snel een plekje gezocht hoger op de berg wat ons een onbedorven uitzicht gaf op de waterval.
Vervolgens hebben we nog een plekje gezocht aan de rivierbedding om daarna weer de auto in te gaan op weg naar Whistler.
Whistler een eerste indruk
Bekend van de Olympische spelen vind je hier dan ook de bekende ringen en diverse verwijzingen naar 2010. Na onze incheck in Crystal Lodge willen we de auto verplaatsen naar een gratis parkeerplaats verderop in het dorp. Bij de auto aangekomen kom ik tot de conclusie terwijl ik mijn zonnebril opzet dat ik een glas mis en dat de bril verbogen is. Dat is mooi balen want een andere zonnebril heb ik niet en ik moet nog 11 dagen door de bergen rijden. Dat wordt dus eerst opzoek naar het missende brillenglas. Maar alle moeite om dit essentiële onderdeel terug te vinden lopen op niets uit en er zit niets anders op dan maar weg te gaan zonder mijn zonnebril.
Als ik zo terug denk is het niet echt de vakantie voor mij voor wat betreft ongelukjes. Eerst breekt mijn kies voor 1/3 af, en nu verlies ik mijn bril ook. Maar goed alles is goed, de bril is te vervangen en de kies ach dat zien we thuis wel weer. De afspraak is immers gemaakt, en ik heb er tot op heden nog niet veel last van.
De auto zetten we op een plek neer waar het gratis parkeren is en wat op 10 minuten van ons hotel gelegen is maar de route terug loopt via het dorpje en dat is geen vervelende wandeling. Na een ijsje te hebben gehaald zitten we te denken wat we (morgen, wat nu vandaag is) gaan doen in dit bergdorpje.
Een populair tijdverdrijf hier is downhill mountainbiken, maar dat is niet iets wat we samen kunnen gaan doen. Een andere optie is met een ATV de berg op gaan voor een 4 uur durende tocht incl. En als laatste denken we aan een berentocht van 2 uur. Welke excursie het gaat worden weten we nu nog niet maar we gaan in ieder geval proberen om de Peak to Peak te doen. Dat is een kabelbaan van de ene bergpiek naar de andere. Deze tocht duurt zo’n 20 minuten en zou een geweldig uitzicht over de omgeving geven!
Dus we zijn benieuwd naar deze dag!
Heeft de schaduw in de laatste foto nog een speciale betekenis?
We blijven jullie volgen tot nou ,steeds weer benieuwd wat er komen gaat.