Boston

Een dagje Boston, is dat te doen? Eigenlijk is 1 dag in Boston wel wat kort maar vooruit we doen een poging om een wat interessante dingen te ontdekken. De dag begint in ieder geval vroeg want ik ga de auto wegbrengen naar het vliegveld en moet dan uiteraard weer terug zien te komen bij het hotel. En om niet te veel tijd te verliezen op de dag ga ik vroeg weg. De hele toer duurt al met al toch nog bijna 2 uur waarvan het grootste gedeelte van de tijd wachten en reizen met de bus is. Dit is een dienst die verzorgt wordt vanuit BostonLogan en gratis naar een aantal delen van de stad.

We zijn begonnen bij The Mapparium, dit is een wereldbol waarin je kunt staan en waarbij je de wereld rondom je heen kunt aanschouwen zoals deze er in 1935 uitzag. Het is als het waren een wereldatlas in bolvorm. Super cool om te zien voor 6 dollar per persoon. We mochten er geen foto’s nemen wat we natuurlijk jammer vonden maar er was een “selfie muur” waar de vriendelijke receptioniste ons wel even wou fotograferen.

Hiervandaan was de volgende stop de openbare bibliotheek, ja juist de bibliotheek iets waar we in Nederland in geen 25 jaar binnen zijn geweest omdat ze meestal stoffige oude gebouwen waren waar niets bijzonders te zien was. Niet deze bibliotheek, dit is een groots opgezet gebouw zoals een groot museum met prachtige sierlijke elementen, standbeelden en een binnentuin. Hier kom je heen voor het betere rustige lezen en studeren laat maar zeggen :-). Ik niet ik kom hierheen voor een foto van de bekendste hal van het hele gebouw. Prachtige koepel en de tafels zijn allemaal voorzien van groene Tiffany lampen.

Na een korte wandeling komen we aan in de Public Gardens een niet al te groot park midden in het centrum met een vijvers, leuke brug en heel veel eekhoorntjes die druk opzoek zijn naar noten om te verstoppen. Hier konden we wel uren naar kijken. In het park zijn ook wat bronzen eendjes te zien, wel grappig om te zien en we kwamen er toch langs op weg naar Beacon Hill.

In Beacon Hill gaat het eigenlijk om de wijk maar 1 straat springt er wel tussen uit. Acorn Street, deze straat loopt omhoog en is bedekt met hele grote kiezelstenen. De straat wordt veel bezocht, zoveel zelfs dat er een bordje hangt voor commerciële fotografie met de mededeling dat dit alleen maar gedaan mag worden met toestemming. Gelukkig doen we er niet een fotoshoot en hoeft de straat daarom niet afgesloten te worden voor een foto. Wel moeten we even op onze beurt wachten.

Hierna is het tijd voor een echte culinaire toevoeging aan de dag, zeker gezien dat we alleen een banaan hebben gegeten en het al dik in de middag is. Een Boston Cream Pie op de plek waar deze “uitgevonden is”. Het Omni Hotel (het Parker House hotel zoals het vroeger genoemd was), serveert de originele variant van de Franse chef Augustine Francois Anezin. En eerlijk gezegd is het taartje wel erg lekker, met een kopje koffie erbij.

Na deze eerste snack lopen we door naar Little Italy, onderdeel van The North End wijk van Boston. Als je North End inloopt is het onmogelijk om niet door te hebben dat je in de Italiaanse wijk van Boston bent, iedereen praat hier met de typische tongval. Hier halen we cannoli’s bij zowel Mike’s Pastry en bij Modern Pastry weg. Dit schijnen de twee beste bakkerijen te zijn voor een cannoli, waarbij de laatste het voor ons wint qua smaak. Maar pff wat zijn ze groot en alle mensen wat vult een cannoli zeg.

Het is ondertussen al begin van de avond wanneer we bij de haven zijn beland, maar niet voordat Bianca eerst de Boston Christmas Shop is binnen geweest, voor ons jaarlijkse kerst souvenir. We zijn op dat moment bij de Faneuil Hall Marketplace waar ook het “originele” Cheers café gevestigd is. En nee dit café lijkt niet op het café uit de tv serie van vroeger.

Via Rose Kennedy Greenway lopen we naar het South Station terug om vandaar uit maar de metro naar ons hotel te pakken. Hier gaan we ook eten bij The Cheesecake Factory (voor ons bekend uit de Big Bang serie). En hoewel we hier Cheesecake zouden kunnen halen laten we de enorme plakken taart maar voor wat het is. Ze zetten namelijk bij elke plak taart het aantal calorieën erbij en jawel 1 plakje taart is genoeg voor wat een volwassen vrouw op een hele dag nodig zou hebben aan calorieën. Dat is ons toch echt wat te gortig na, de Boston Cream Pie en de 4 cannoli’s die op de hotelkamer liggen te wachten :-).

Morgen pakken we de Amtrak van 8:10 naar Philadelphia, we zijn benieuwd naar wat we daar kunnen doen in 1 dag :-).