Door internet problemen zijn Jasper NP dag 1 en Jasper NP dag 2 ook geplaatst dus wie meer foto’s en leuke verhalen wilt lezen moet deze even terug kijken š .
Het is 6 juli en we staan vroeg op om te ontbijten en snel onze tocht van ca. 1,5 uur naar de Columbia Icefield Glacier waar we als excursie met een speciale ijsvrachtwagen/bus de gletsjer op gaan en daarna naar de Glacier Sky Walk. Het is vrij toeristisch en druk, maar omdat we aan het begin van de dag zitten valt het nog mee (de recensies van midden op de dag op internet zijn slecht omdat je dan met een mensenmassa op een klein stukje ijs staat en daar maar een kwartier de tijd voor krijgt, maar wij zijn de enige buslading op het moment dat wij aankomen met de ijswagen omdat de lading voor ons net weer vertrekt en wij blijven een half uur op het ijs).
Columbia Icefield gletsjer
Het is leuk om even op het afgebakend stukje ijs op de gletsjer te staan terwijl je omhoog naar de rest van de gletsjer kunt kijken, zeker als je nog nooit op een gletsjer bent geweest. Maar echt heel indrukwekkend is het voor verwende reizigers als ons niet, wanneer je al ooit op de Perito Moreno in Argentiniƫ een flinke wandeling op crampons hebt gemaakt over de gigantische ijsmassa die je hoort kraken en leven en waar grote brokken ijs afbreken in het wijdse water ervoor, tja dan is dit natuurlijk een kleine en toeristisch drukke gletsjer, die niet zo onaangetast is als die in Argentiniƫ. (voor wie nieuwsgierig is/het niet meer weet zie: Patagonie 2014).
Deze Columbia Icefield gletsjer wordt ook steeds kleiner met de jaren en zou over 80 a 100 jaar ook verdwijnen wordt gezegd. Wel hebben we op zowel de heen als terugweg van en naar de gletsjer 2 marmotten gezien dus die kunnen we ook weer afvinken š
Daarna vervolgt de excursie zich naar de Glacier Sky Walk, want je kon de gletsjer niet reserveren zonder ook een ticket voor de Sky Walk te kopen (goede verkoop truc). Dus hier wandelden we over de brug met glazen vloer die in een halve cirkel over een canyon ver beneden loopt. Hier werden we getrakteerd op een grote regenboog over de canyon, maar de Sky Walk zelf is eigenlijk wat prijzig voor wat het voorstelt naar ons idee. Maar al met al hebben we ons in de ochtend vermaakt en vertrekken we begin middag naar onze eind bestemming Lake Louise waar we vandaag zullen overnachten.
Onderweg stoppen we bij Peyto Lake, waar je na een korte wandeling hoog boven het Peyto meer uitkijkt. Het Peyto meer is een super azuurblauw meer en het uitzicht is dus prachtig. We stoppen ook nog bij Bow meer wat ook idyllisch is, maar iets minder blauw.
Als we aankomen bij Lake Louise checken we eerst bij ons hotel in, want het is al 5 uur en daarna besluiten we nog naar Lake Louise (het meer zelf) en Lake Moraine te rijden.
Lake Louise is ook best blauw en daar staat ook het beroemde Chateau hotel. Het is belachelijk druk bij het meer en met moeite vinden we een plekje voor wat fotoās. Het Chateau hotel is niet zo mooi als we verwacht hadden uit films, maar hij is wel indrukwekkend groot en waarschijnlijk geeft hij een mooier beeld vanaf de overkant van het meer i.p.v. aan de voet van het hotel.
Lake Moraine
Na een wandelingetje in het hotel en langs het drukke meer besluiten we naar het de nummer 1 bezienswaardigheid volgens Tripadviser te gaan: Lake Moraine (wederom een meer). Wanneer we bij het meer aankomen is ook dit meer weer behoorlijk blauw, maar aangezien het al 6 uur is en niet zoān zonnige dag zie je dat iets minder goed. Daarom besluiten veel mensen een behoorlijk hoge heuvel bestaande uit rotsblokken te beklimmen om van bovenaf te kunnen zien hoe blauw het meer is. Om op die rotsheuvels te komen proberen mensen over een hoop drijvende boomstammen over het water daar te komen om aan de klim te kunnen beginnen.
Bianca vindt zowel de klim als de boomstammen er onverstandig uitzien en besluit niet mee te gaan, maar bij Maico is het ādruk niet op het rode knopje, denk niet aan ijsberen, trek niet aan de noodremā stofje in de hersenen geactiveerd, dus na wat twijfelen besluit Maico het te willen proberen. Terwijl we eerst van de kant bekijken hoe sommige kleine Aziatische mensen en kinderen droog de overkant halen en een enkele pechvogel volledig in het water zien vallen (waaronder een man en een meisje) besluit hij het erop te wagen en balanceert via 2 boomstammen bepakt en bezakt met alle dure camera apparatuur, autosleutel, creditcard, geld etc. in een beenzakje in de outdoorbroek.
Het gaat een paar meter goed en dan glijd Maicoās rechtervoet van Ć©Ć©n van de boomstammen tot op de bodem het water in. Gelukkig op wat spetters na blijft de apparatuur en het fototoestel droog en Maico besluit de missie na wat twijfelen dan toch maar af te breken en druipt met natte broekspijp, sok en schoen terug naar de auto, waar vandaan het erop lijkt dat je via een omweg pad misschien ook wel bij de stapel rotsen kan komen :-), hmmā¦ hadden we die maar eerder gezien. Morgen misschien een nieuwe poging met droge sokken en schoenen en dan de wandelroute maar eens proberen naar de top š .
Nog een paar sfeer beelden
Dacht ik bij het verslag van Jasper 2 nog: “gelukkig zijn ze nog verstandig genoeg om geen onverantwoorde dingen te doen”, na het lezen van dit verslag moet ik dat een beetje bijstellen. Alles voor een plaatje (al zijn ze nog zo mooi) is niet de beste instelling! Hou het maar bij de aangewezen paden.
Voorzichtig en veel plezier nog in Banff