Etappe 4 Inca trail Bolivia

8 september 2015 half 18:30 onze tijd en Nederlandse tijd 0:30

Vandaag was het de dag van wandelen en uitwaaien over de Andes berghellingen. We hadden gisteren een tour geboekt bij JoyRide hier in Sucre waarbij we de Inca trail zouden lopen welke hier in de buurt ligt. Het bleek een wandeling van ruim 2 uur door de verzengende hitte en harde wind met een spectaculair uitzicht. Ok hij hoort niet in onze top 3 thuis maar binnen de top 5 hebben we wel ruimte voor deze wandeling. 

De wetenschap dat je gaat wandelen over paden die duizenden jaren oud zijn is voor ons best behoorlijk bijzonder. En de paden worden nog steeds gebruikt door bezorgers die met pakezels werken. En nee het is niet gevaarlijk voor deze dieren wand de paden waar wij gebruik van maakten waren breed genoeg om er veilig over heen te wandelen/sjokken. Na een goed ontbijt en een rappe wandeling naar het toeristenbureau (want we zouden bijna te laat komen, omdat ik wat vergeten was uit de kamer), gingen we op weg in een twee uur durende rit naar het begin van de Inca Trail hier in Sucre.

Doordat er vandaag een staking was bij de lokale buschauffeurs was onze gids genoodzaakt om de route via een d weg te nemen ipv de hoofdweg. Hierdoor werden we lekker heen en weer geschommeld maar ach dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal aangekomen op 3650meter hoor (volgens de gidsen, mijn hoogte meter gaf 3550 aan) konden we dan eindelijk beginnen aan onze basic dag want dat is het toch wel een beetje.

Werkelijk alles mist je kunt niet eens naar de wc gaan daar in de bergen 😉 gelukkig heeft moeder natuur daar een oplossing voor, gewoon laten gaan achter een bocht of een boompje 🙂 . Even zonder dollen we hebben erg veel geluk gehad met het weer, het was werkelijk prachtig en de natuur is ook bijzonder, vooral ook als je dus de oudheid van het geheel tot je laat komen. Als je niet naar de markt kunt gaan, dan is dit zeker een goede optie om te overwegen.

Morgen gaan we met de bus als deze rijd tenminste naar Potosi toe dat is een rit van ruim 3 uur naar één van de armste gedeeltes van Bolivia. Ik denk dat we dan een kijkje gaan nemen in de mijnen daar en ons vooral laten verbazen over de omstandigheden waarin deze veelal jonge kinderen (14 jaar naar het schijnt, dan zijn ze binnen sommige deel culturen hier al volwassen) hun werk moeten verrichten voor een paar rot centen.