Afgelopen oktober, heb ik samen met collega’s een weekend weg gehad naar Berlijn. Daar mochten we op zondag rijden in een Trabant (wat voor mij absoluut een wereld ervaring was).
Een trabant rijden is volgas de bocht door en met piekende bandje bij de stoplichten weg of af en toe je voorganger even aanduwen ( zolang het maar niet een andere auto is dan een trabant) maar tjonge ik heb nog nooit zo veel lol in een auto gehad het was alsof je een botsauto door een wereld stad rijd!
Hieronder is wat Dennis erover heeft geschreven:
Beste organisatie,
Hierbij, zoals overeengekomen, het evaluatierapport van de door jullie georganiseerde trip naar Berlijn. E.e.a. is opgesomd in een ongeordende lijst van ‘aandachtspuntjes’. De oorspronkelijke doelstelling om de evaluatie vorm te geven door verzamelde klachten te bundelen, heeft het evaluatieteam – na serieuze persoonlijke dreigementen van twee niet nader bij naam te noemen vrouwelijke leden van de organisatie – losgelaten. We hopen dat we – ondanks het feit dat menhierdoor vraagtekens kan zetten bij de waarde van deze evaluatie – toch een basis geven voor verdere verbetering van toekomstige evenementen.
1 – T.a.v. het weer vind het evaluatieteam dat het eigenlijk een beetje te gek was. Nu beseffen we terdege dat het organiseren van het juiste weertype bij de gekozen evenementvorm geen sinecure is, maar de overdreven warmte heeft enkele leden van het reisgezelschap – die slecht bestand waren tegen deze warmte – wel tot het maken van extra koelings- en bevochtigings-kosten gedwongen. Wij vertrouwen erop dat de personen die het betreft alsnog gecompenseerd worden.
2 – Het vervoer van het gezelschap middels trein is op zich een juiste keuze geweest. Echter zijn het dan de details die het tot een daverend succes hadden kunnen maken. De berichtgeving via en gebruik van de intercom liet wel e.e.a. te wensen over. Dit was onverstaanbaar Duits. Het enige dat wel verstaanbaar was, was het bericht dat de bistrowagen zich achterin de trein bevond. Deze mededeling was niet voordelig voor de reeds aanwezige leden van het gezelschap in diezelfde bistrowagen. Zij hadden zich vooraf al van de noodzakelijke informatie voorzien. Wachttijden bij het bestellen van de in punt 1 reeds eerder genoemde noodzakelijke koeling werden onacceptabel lang door inmenging van andere passagiers van deze trein.
3 – Ook willen we even wijzen op de matige bevoorrading van de trein met koelmiddelen. Dit probleem manifesteerde zich met name op de terugweg. Een cruciaal aspect van koeling is dat het koelmiddel koel moet zijn. Er ontstond een onnodig grote schaarste in koelmiddelen met dat ene cruciale aspect. Dit probleem werd duidelijk ook nog eens versterkt door de reeds in punt 1 en 2 genoemde zaken. Ook het niet beschikbaar zijn van een alarmeringssysteem – lees intercom – waarmee de organisatie ingelicht kon worden zodat zij de diverse noodscenario’s en rampenplannen in werking kon stellen is een puntje van aandacht voor de volgende keer.
4 – Tevens is het natuurlijk niet de bedoeling dat treinreizigers zich in het gangpad gaan nestelen waardoor interactie binnen het reisgezelschap vrijwel onmogelijk wordt. Hier had de organisatie adequater kunnen ingrijpen, maar heeft dit zij dit – ook na meerdere aanwijzingen van een lid van het reisgezelschap – nagelaten.
5 – T.a.v. de ingehuurde gids op vrijdagavond en zaterdagmorgen willen we het volgende kwijt. Wij zijn van mening dat het voor een gids cruciaal is dat hij/zij het verschil tussen links en rechts weet als hij/zij het reisgezelschap wil attenderen op de diverse bezienswaardigheden. Daar dit niet het geval bleek, was het reisgezelschap gedwongen om zowel even snel links als rechts te kijken of het benoemde object daar te bezichtigen was. Het risico op RSI-klachten werd hiermee onacceptabel hoog ook gezien de eventuele gevolgen voor de bedrijfsvoering NA deze trip bij Cewe Color Benelux. Ook het feit dat de ingehuurde gids het gezelschap op een gegeven moment in het Duits begon toe te spreken, droeg niet toe tot een kwalitatief hoogwaardige rondleiding. Tenslotte willen we er even op wijzen dat de vraag van de gids over wie er nou sprak – hij of het gezelschap – bij aanvang van de rondleiding op vrijdagavond een overbodige was. Dat was het gezelschap. Dat was toch wel duidelijk.
6 – T.a.v. van de show op zaterdagavond wil het evaluatieteam het volgende opmerken. Allereerst (6a) willen wij er op wijzen dat Elvis niet de echte was en kon zijn. Nou zal het verweer van de organisatie zijn dat Elvis helemaal niet in de show op heeft getreden. Dat klopt en daarmee zijn we meteen aangekomen bij het tweede gedeelte van dit ‘aandachtspuntje’. Elvis was er helemaal niet (6b). Verder werd tijdens de show de echtheid van John Lennon in twijfel getrokken door een aanwezig lid van het reisgezelschap, die stelde dat John Lennon linkshandig gitaar speelde en de ‘artiest’ op het podium rechtshandig (6c). De maker van dit schrijven heeft dit feit echter zelf niet kunnen constateren vanwege het simpele feit dat hij ten tijde van de hoogtijdagen van John Lennon helemaal nog niet op deze aardbol rondliep. Tenslotte willen we nog kwijt dat de werkweigering van de danseres tijdens het optreden van Joe Cocker tot grote teleurstelling heeft geleid bij het evaluatieteam. Meerdere malen gaf de heer Cocker aan dat ze haar hoed op kon laten, maar de danseres gaf hieraan geen gehoor en hield moedwillig een groot aantal kledingstukken aan, waarvan toch heel duidelijk te zien was dat dat geen hoeden waren (6d)!!!
7 – T.a.v. de Trabi-tour over het F1-stratencircuit van Berlijn willen we het volgende opmerken. (7a) Voor de deelnemers was het erg storend dat zich in de Trabant geen blikken bevonden, terwijl over de radio meerdere malen verzocht werd een blik naar rechts of naar links te werpen. I.c.m. het in punt 4 geconstateerde gebrek aan kennis over het verschil tussen links en rechts bij een eerder ingehuurde gids gaf dit onnodig veel irritatie en ergernis bij deelnemers. Ook willen we er op wijzen dat het haast onmogelijk was te genieten van muziek op de radio (7b) door het constante gepraat over de radio van diezelfde persoon die de deelnemers verzocht tot het reeds in punt 6a genoemde gooien van blikken. Tenslotte willen we erop attenderen dat het berijden van een F1-stratencircuit niet erg vermakelijk is voor de bestuurder als deze door reeds in de inleiding genoemde bedreigingen gedwongen wordt niet harder te rijden dan 60 km/u (7c).
8 – Verder willen we nog benoemen dat dé bezienswaardigheid bij uitstek moeilijk te bezien was: de Branderburger Tor. Nu zal de organisatie ongetwijfeld als excuus aandragen dat de Tor moeilijk bereikbaar was i.v.m. de voorbereidingen van de nationale feestdag in Duitsland op 3 oktober, maar op manier is er natuurlijk altijd wel een excuus te vinden voor het niet perfect zijn van een evenement.
9 – Inhoudelijk willen we nog opmerken dat de rondleidingen wat eentonig werden. Vooropgesteld dat 3x dezelfde rondleiding door Berlijn afdwingt dat de gidsen de waarheid vertellen en zich niet laten verleiden tot het verkondigen van onzin, maar het gezelschap wist uiteindelijk wel dat dat ene roze gebouw de Italiaanse ambassade was. Een oplossing voor dit probleem had een quiztour kunnen zijn bij de derde rondleiding waarbij de gids vragen stelt over de voorgaande twee rondleidingen en de deelnemers middels een drukknopsysteem – b.v. een claxon-signaal vanuit de Trabant – kunnen aangeven dat zij het antwoord weten en dit terug mogen brullen door de radio. Het evaluatieteam beschouwt het als een gemiste kans dat de organisatie niet zelf met deze oplossing is gekomen.
10 – Dan tenslotte de kwestie ‘lichtgevende-bus’. Het evaluatieteam vond het onverantwoord dat het reisgezelschap aan een hoge dosis radioactieve straling is bloot gesteld. Het standaard-verweer dat de radio-activiteit altijd binnen de maximale toegestane waarden is gebleven en dat de gemeten waarden als ‘achtergrond-straling’ bezien kan worden is hier echter geen excuus. We hebben allemaal de gevolgen zelf kunnen constateren bij Adi die de volgende dag leed aan stralingsziekte en ik stel voor de de organisatie de nodige maatregelen gaat nemen om dit besmettingsgevaar – middels een quarantaine-kantoor in het opslagpand aan de overkant – te isoleren binnen de organisatie.
Was er dan helemaal niets positiefs te vermelden??? Uiteraard wel!! Het evaluatieteam vond het simpelweg veranderen van de afgesproken vertrek- en verzameltijden in het draaiboek zonder de carrièrekansen te schaden als oplossing voor mensen die geen klok kunnen kijken en geen wekker kunnen zetten verbluffend simpel en uitermate creatief. Hulde voor deze flexibiliteit! Tevens was het evaluatieteam erg verguld te zien dat de organisatie goed op elkaar ingespeeld bleek op het moment dat – lees zaterdagavond in de hotelbar – het ene organisatielid – lees Sandra – ten onder leek te gaan aan vijf Baileys, het andere organisatielid – lees Piet – insprong en liet zien de situatie geheel meester te zijn en compleet ‘in control’ de honneurs waarnam.
Slotconclusie:
Als we alles zo op een rijtje zetten, de plussen en de minnen tegen elkaar weg strepen zonder direct alles op een weegschaal te leggen, alles in gedachten nog even de revue laten passeren, de overall-doelstelling in ogenschouw nemen dat er vooral veel gelachen moet en moest worden en gelijkertijd onze lachspieren voelen, kunnen we niet tot een andere conclusie komen dat het tripje uitermate geslaagd was!!! Want dat er veel gelachen is, staat als een paal boven water.
Aanbeveling:
Dit moeten we vaker doen.
Ten slotte wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om even te preken voor eigen parochie en er op te wijzen dat het schrijven en lezen van reacties op dit schrijven alleen mogelijk is via het medium Yammer waar dit stuk inmiddels ook gepubliceerd is.
Met vriendelijk groet namens het evaluatieteam,
Dennis.
Ps: Dit rapport is in de nachtelijke uurtjes tot stand gekomen, misschien is het wenselijk dat één en ander nog eens nader bij daglicht bekeken wordt.